8 MART : BUGÜN BAŞROL KADINLARIN

Geçenlerde sinemada izlemeye doyamadığım Cem Yılmaz’ın son gösterisini  bir de evde izledim.  Acaba sıkar mı derken ikinci kez izlediğimde  daha fazla güldüm. Oldukça eleştirilmesine rağmen bana göre içinde gerçek hayattan kısa hikayeler içeren bu proje çok da eğlenceli olmuş. Neredeyse üç saat süren Stand-Up gösterisinde Cem Yılmaz’ın ne kadar da iyi bir gözlemci olduğunu düşünüyor insan. Her şeyi çözmüş: Kadınları, erkekleri, gençleri, ergenleri, garsonları, tuvalet bekçilerini ve daha birçoklarını. Herkes, evet evet aynen böyle diyor; anlatılan pek çok esprinin ardından. Özellikle kadın erkek ilişkilerinde herkesin kendinden bir şeyler bulduğu kesin.  Her iki cins için de tespitleri çok yerinde ve çok doğru. Ama bir bayan olarak benim en çok hoşuma giden "Erkeğin bir üst modelidir Kadın" tespiti oldu. Ve benim gibi pek çok bayanın da bu tespitten çok gurur duyduğunu düşündüm.

İşin esprisi bir yana kadın-erkek ayrımının, kadınlar şöyle erkekler böyle tespitlerinin bazen çok abartıldığını düşünürüm. Sonuçta her iki cinste bu dünyada tek olmak istemezdi. Dünya müthiş bir ahenk ve uyum içinde, kadın ve erkek de bu düzenin önemli tamamlayıcıları. Dünyada kötü olan erkeklik ya da kadınlık değil; kötü olan şahıslar. Bazılarının yaptıklarını duyunca insan, gerçekten inanamıyor çok zaman. Bu kadar da olmaz diyor. İnsan nasıl kötü olabilir. Bu yaradılışımıza aykırı. Ama oluyor işte. Kardeşler bile birbirinden çok farklı olurken, insanların başka başka olması çok da normal bir durum haliyle.  Ama bu kötü kişilere, eşlerine-çocuklarına kötü davrananlara karşı olmak, bir şahıs tarafından sıkıntı yaşayanların yanında olmak bizim elimizde. Boşa dememişler atalarımız "Bir elin nesi var; iki elin sesi var" diye. Aman benim sıkıntım değil ne de olsa diye kafa çevirmek, aldırış etmemek, zorda olanın yanında olmamak yapılan en büyük kötülük. Bugün komşunun başına gelenin yarın senin başına gelmeyeceğinin hiçbir garantisi yok şu hayatta. Bunun için birlik-beraberlik, bir toplumun ayakta kalması için en büyük gerek bence. Dışarda dağılmamızı, yok olmamızı isteyenlere inat herkesi sevmek, iyi düşünmek, beraberliğe önem vermek bizim elimizde… 

Özel günleri pek de anlamlı bulmam, çoğunun bir rant olduğunu düşünürüm. Aslında birçoğu tüketimi canlandırmak için yapılmış bir tuzaktır bana göre. Ama 8 Mart’ı bu günlerden ayrı tutarım. Çünkü o gerçekten özel bir gündür. Yukarıda anlatmaya çalıştığım birlik beraberliğin –sonu acı bitse de- önemli bir örneğidir. Hikayesi oldukça etkileyicidir:

8 Mart 1857 tarihinde ABD'nin New York kentinde 40.000 dokuma işçisi, daha iyi çalışma koşulları istemiyle bir tekstil fabrikasında greve başlar. Ancak polisin işçilere saldırması ve işçilerin fabrikaya kilitlenmesi, arkasından da çıkan yangında işçilerin fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamaması sonucunda, çoğu kadın 129 işçi can vermiştir. İşçilerin cenaze törenine 10.000'i aşkın kişi katılmıştır. Bu olay sonucunda 26 - 27 Ağustos 1910 tarihinde Danimarka'nın Kopenhag kentinde 2. Enternasyonal’e Bağlı Kadınlar toplantısında (Uluslararası Sosyalist Kadınlar Konferansı) Almanya Sosyal Demokrat Partisi önderlerinden Clara Zetkin, 8 Mart 1857 tarihindeki tekstil fabrikası yangınında ölen kadın işçiler anısına 8 Mart'ın "Internationaler Frauentag" (International Women's Day - Dünya Kadınlar Günü) olarak anılması önerisini getirir ve öneri oy birliğiyle kabul edilir. 8 Mart 1975'te de Birleşmiş Milletler tarafından DÜNYA KADINLAR GÜNÜ resmi olarak kabul edilir.

İşte 8 Mart’ın Dünya Kadınlar Günü olarak kabul edilmesinin özünde böylesine etkileyici, iç acıtan bir olay vardır. Bir grev bir daha geri dönüşü olmayan yaralar açmıştır. 129 canın bu dünyadan zorunlu göç etmesine sebep olmuştur. Bunun için bugünün resmileşmesi, bu olayın unutulmasının engellenmesi benim için çok kıymetlidir…

Herkesin haklarının kıymetli olması, emekçi kadınlarımızın, annelerimizin, ablalarımızın, kardeşlerimizin daha huzurlu, daha güvenli, daha mutlu bir hayat yaşaması ümidiyle tüm kadınlarımızın DÜNYA KADINLAR GÜNÜ KUTLU OLSUN !!!